Parafia p.w. Macierzyństwa N.M.P. w Garbowie-Cukrowni
Parafia w Garbowie - Cukrowni to jedna ze wspólnot katolickich w naszej Archidiecezji. Liczy około dwóch tysięcy wiernych z Przybysławic, Zagród i osiedla Garbów - Cukrownia. Postawienie pomiędzy tymi wsiami na początku XX wieku Cukrowni „Garbów” zbliżyło te miejscowości. Administracyjnie są to nadal odrębne sołectwa, chociaż faktycznie stanowią jedną osadę – granica między nimi przebiega dokładnie przez centrum tej miejscowości, którą od lat potocznie nazywamy Garbowem II.
U zarania pisanych dziejów majątek Przybysławice obejmował znacznie większe tereny – około połowy dzisiejszej Gminy Garbów. Powstanie miejscowości historycy określają na VII, może VIII wiek. Zbiegiem czasu na gruntach tego majątku lokowano cały szereg nowych wsi (m.in. także Zagrody). Teren ten, jako jeden z pierwszych na Lubelszczyźnie uległ chrystianizacji. Ma to związek z powstaniem kościoła (w XIII, a może nawet jeszcze w XII stuleciu), później także w Garbowie. Można domniemywać, że pierwsza świątynia stanęła na wschodnich gruntach majątku Przybysławice, z którego niebawem wydzielono odrębną osadę przykościelną. Ta śmiało postawiona teza nie została jeszcze wystarczająco udokumentowana, jednak wiele faktów za nią przemawia. Jednym z nich jest to, że Przybysławice jako jedyne były wsią królewską – i to wsią, z której dziesięcinę pobierał Świętokrzyski Klasztor ( aż do końca Rzeczpospolitej). Skądinąd wiadomo, że to właśnie zakonnicy z Łysej Góry przenieśli na te ziemie wiarę w Chrystusa. Od czasów ukształtowania się na Lubelszczyźnie organizacji parafialnej Przybysławice przynależały do parafii Garbów. W 1984 roku Ks. proboszcz Stanisław Wąsik postawił tu niedużą kaplicę.
W miejscu, gdzie od niepamiętnych czasów stała kapliczka Matki Bożej a dzisiaj wznosi się Kościół w Garbowie – Cukrowni, 11 listopada 1984 roku została odprawiona pierwsza Msza św. i wbudowany kamień węgielny przez ks. Bpa Jana Śrutwę. Przez 9 lat świątynia była jedna z kaplic parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Garbowie. W 1993 roku została erygowana przez ks. Abpa Bolesława Pylaka, aby stać się kościołem parafialnym pw. Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny w Zagrodach. Trud utworzenia i rozbudowy parafii dekretem nominacji ks. Arcybiskup powierzył ks. Marianowi Szubie.
W 1994 roku zmieniono nazwę miejscowości na Garbów – Cukrownia.
Parafia jest w posiadaniu 0,39 ha ziemi. Ks. Marian Szuba pierwsze lata poświęcił sprawom organizacyjnym i wyposażeniu świątyni w niezbędne sprzęty związane z sprawowaniem liturgii Mszy św. i sakramentami. W latach 1995–2000 przeprowadzono szereg prac rozbudowujących świątynię – m.in. wykonano ostrołukowe podcienia przed wejściem do kościoła, zwiększono powierzchnię użytkowa świątyni o nowe skrzydło oraz połączono je ze wzniesionym budynkiem parafii. Obok kościoła wybudowano wolnostojącą wieżę, na której zawisł dzwon o imieniu Maryja ważący 360 kg.
Od początku tworzenia parafii mieszkańcy Zagród i Przybysławic coraz bardziej utożsamiali się z nową parafią. Wielu z nich przychodziło z konkretną pomocą przy budowie kościoła. Wkrótce potem odnowiono ołtarz główny, który swoimi rzeźbami i stylem nawiązuje do renesansu i baroku, a łuki i figury zostały pozłocone. Zakupione zostały także nowe organy. Przed nadejściem XXI wieku udało się sfinalizować prace wykończeniowe. Na pasterkę 2000 roku został zaproszony do parafii Arcybiskup Józef Życiński, który dokonał poświęcenia kościoła, a także dużych rozmiarów fresku przedstawiającego chrzest Jezusa Chrystusa w rzece Jordan na jednej ze ścian nowego skrzydła. Powierzchnia tegoż Kościoła powiększyła się o 154 m2 i obecnie liczy 347m2, co jest wystarczające w stosunku do ilości parafian. Projektodawcą jest arch. Antoni Herman z Lublina, Realizatorem przedsięwzięcia ks. kan. Marian Szuba. Następnie rozpoczęto prace wykończeniowe zaplecza i domu parafialnego.
Ks. Biskup Mieczysław Cisło 2 czerwca 2002 roku poświęcił ukończony dom parafialny, oraz nowo powstały cmentarz grzebalny o powierzchni 16600m2 oraz krzyż. Tegoż samego roku cmentarz zostaje ogrodzony przęsłami betonowymi, oraz zostają wybetonowane parkingi jak i droga doprowadzająca do cmentarza.
Kolejne lata upłynęły na odnowieniu wystroju kościoła. Dnia 10 października 2004 r.
Ks. Biskup Artur Miziński poświęca nowy główny ołtarz jak i cały wystrój Kościoła (projektodawcą jest arch. Zbigniew Dzierżyc z Garbowa).
W tym samym roku rozpoczyna się grodzenie działki przykościelnej, które trwało trzy lata.
W związku z uzyskaniem funduszy ze sprzedaży mieszkania w roku 2008 następuje modernizacja starej części Kościoła. Według projektu architekta Andrzeja Dzierżyca z Garbowa został wykonany marmurowy podest wraz z nową mensą ołtarzową, ambonką i podstawą pod tabernakulum, a posadzkę wyłożono granitem. Wymieniono stalowe okna na aluminiowe, w które wmontowano witraże zaprojektowane i wykonane przez firmę „ALEO” Krzysztofa Króla z Lublina.
Energia, zapał oraz dużo chęci do zaangażowania się w rozwój formacji duchowej parafian przełożyły się na wiele pomysłów proboszcza tworząc, do dziś działające, ruchy modlitewne. Aby wyrazić wdzięczność za powstanie nowej parafii, w hołdzie Bożej Rodzicielce, zrodziła się u niego idea zorganizowania festiwalu maryjnego „Ave Maria”. Ponadto warto pamiętać, że kościół powstał na miejscu, w którym ludzkość od wielu dziesiątek lat śpiewem wychwalała imię Matki Bożej w majowe wieczory.
Rokrocznie, od 1995 roku do czasu pandemii, parafia gościła 200-400 uczestników utytułowanych laurami podobnych imprez organizowanych w kraju i za granicą. Wydano dwa albumy upamiętniające ten festiwal. Do 2000 roku festiwal odbywał się w pięknej Sali Zakładowego Domu Kultury Garbów – Cukrownia, natomiast od 2001 roku uczestnicy występowali u stóp Matki Bożej Macierzyńskiej, w Kościele.
Rok 2008 to szczególny czas w historii parafii, kiedy to zwieńczeniem wszystkich prac była Dedykacja Kościoła połączona z jubileuszem 15-lecia parafii i srebrnym jubileuszem święceń kapłańskich proboszcza parafii ks. kan. Mariana Szuby.
Kolejne lata to rozbudowa chóru o drugie tyle, modernizacja obu zakrystii oraz doposażenie wnętrza kościoła w nowe obrazy Matki Bożej Częstochowskiej, Miłosierdzia Bożego, Serca Pana Jezusa i nową drogę krzyżową.
Zwieńczeniem jubileuszu 20-lecia parafii, a jednocześnie 30-lecia kapłaństwa ks. kan. Mariana Szuby, była uroczysta Eucharystia, której przewodniczył Ks. Abp Stanisław Budzik. Plany inwestycyjne parafii od 2020 roku skupiły się także na pracach na terenie cmentarza parafialnego związanych z budową ołtarza, położeniem kostki brukowej, wykonaniem zadaszenia oraz wyposażeniem go w stosowną instalację elektryczną i przyłączenie jej do sieci energetycznej, a także montaż nagłośnienia i oświetlenia solarnego. W 2023 roku został wyczyszczony, zakonserwowany i dwukrotnie pomalowany dach kościoła, plebanii i wieży. To także rok jubileuszu 30-lecia parafii oraz 40 – lecia święceń kapłańskich ks. kan. Mariana Szuby, który przez 30 lat swego kapłańskiego życia poświęcił by rozbudować, wykończyć i utrzymać w obecnym stanie świątynię.