Quo vadis, Domine
Środa Popielcowa rozpoczyna liturgiczny okres Wielkiego Postu, który trwa 40 dni. Przygotowuje nas on do dobrego przeżycia uroczystości Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. W czasie Mszy św. kapłan święci popiół przygotowany z gałązek palm poświęconych w roku poprzednim i posypuje nim głowy wierzących. Do pokutnego okresu nawiązują także słowa księdza, przy posypywaniu głów – „Pamiętaj, prochem jesteś i w proch się obrócisz” i – znacznie częściej obecnie słyszane „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. „Nawróćcie się do mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament. Rozdzierajcie jednak wasze serca, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana Boga waszego! On bowiem jest łaskawy i miłosierny, nieskory do gniewu i wielki w łaskawości…” JI 2, 12-18. Istotą Wielkiego Postu jest autentyczne nawrócenie serca. Wiąże się to z pojednaniem z Bogiem. Wielki Post w Kościele katolickim to także czas przygotowań poprzez rekolekcje i spowiedź do największego święta w całym roku liturgicznym – Zmartwychwstania Pańskiego, czyli Świąt Wielkanocnych. W tym roku do pełnego przeżywania tajemnicy Śmierci i Zmartychwstania Pańskiego przygotowywał nas, podczas rekolekcji wielkopostnych, ks. Emil Nazarowicz – rektor kościoła pw. św. Boromeusza w Nałęczowie. Wielki Tydzień otwiera Niedziela Palmowa. Liturgia Niedzieli Palmowej opiera się na dwóch różnych momentach. Radosnym i triumfalnym wjeździe Jezusa do Jerozolimy oraz podniosłym i wzruszającym śpiewie Męki Pańskiej w miejsce Ewangelii. Radosne Hosanna, bazie, gałązki palmowe, wiwaty na cześć Chrystusa wstępującego jako król do Jerozolimy – są treścią tej jedynej w swoim niepowtarzalnym pięknie niedzieli. Obchody Niedzieli Palmowej w naszej parafii rozpoczęły się od poświęcenia przyniesionych palm oraz uroczystej procesji. Męka Pańska została odśpiewana przez czterech członków parafialnego chóru. Tego dnia również został poświęcony nowy krzyż ufundowany z inicjatywy ks proboszcza, który jednocześnie był współdarczyńcą wraz z Mirosławem Mrozem z Przybysławic, który był wykonawcą. Najważniejszym obchodem liturgicznym Wielkiego Tygodnia jest Triduum Paschalne. W liturgii uobecnia się tajemnica męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Przedpołudniowa Msza św. w Wielki Czwartek jest wyjątkowa, ponieważ w czasie jej trwania zostają poświęcone oleje liturgiczne dla całej diecezji. W naszej parafii obchody Triduum Paschalnego rozpoczęliśmy Mszą św. Wieczerzy Pańskiej, która odbyła się o godz. 17.00 i przeniosła nas do Wieczernika, gdzie Chrystus ustanowił ofiarę Eucharystyczną i Sakrament Kapłaństwa. Liturgia tego dnia upamiętniała wydarzenia Eucharystii podczas Ostatniej Wieczerzy. Po Komunii św. nastąpiło przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Ciemnicy – miejsca, gdzie parafianie mogli w ciszy adorować Jezusa oczekującego na przyjęcie męki. Dzieci przygotowujące się do przyjęcia sakramentu Eucharystii podczas tej Mszy św. wraz z rodzicami i rodzicami chrzestnymi odnowiły przyrzeczenia chrzcielne. Dzieci dziękowały także swoim rodzicom za ich obecność w życiu, postawioną na drodze do Boga. Przed zakończeniem Mszy św. przedstawiciele poszczególnych grup parafialnych złożyli życzenia kapłanom koncelebrującym Euchsrystię. Sens Wielkiego Piątku uwydatnia liturgia wielkopiątkowa, na którą parafianie zebrali się o godz. 16.00. Na początku wierni zgromadzeni w kościele przebyli stacje drogi krzyżowej. Liturgia rozpoczęła się od wejścia ministarantów i kapłanów: ks. Mariana Szuby wraz z ks. Pawłem Batorym, którzy upadli na twarz przed ołtarzem na znak ukorzenia. Następnym punktem była liturgia Słowa z odśpiewaniem Męki Pańskiej oraz śpiew 10 wezwań modlitwy powszechnej. Potem nastąpiła adoracja krzyża – oddanie czci ukrzyżowanemu Panu przez wszystkich wiernych. Młodzież przygotowująca się do przyjęcia sakramentu bierzmowania w obecności rodziców otrzymała poświęcone przez kapłana krzyże. Po skończonej liturgii i przeniesieniu Najświętszego Sakramentu do Grobu Pańskiego nasza wspólnota trwała w całonocnej adoracji. Wartę przy grobie pełnili strażnicy, modlili się także ministranci. W Wielką Sobotę do południa można było poświęcić pokarmy na stół wielkanocny. Liturgię Światła Wigilii Paschalnej rozpoczęliśmy o godz. 17.00. Z ogniska rozpalonego przed kościołem ksiądz proboszcz zapalił paschał, który wniósł do świątyni spowitej mrokiem, aby potem zostały zapalone wszystkie światła.Po chwili zabrzmiało radosne orędzie wielkanocne – Exsultet. Liturgia Wigilii Paschalenj przypomniała nam przyjęty przez nas chrzest i zmartwychwstanie Chrystusa. W Niedzielę Zmartwychwstania Jezusa o godz. 6.00 rozbrzmiały dzwony obwieszczając wszystkim triumf życia nad śmiercią, dobra nad złem, Chrystusa nad szatanem. Jak każe wiekowa tradycja zasiedliśmy tego poranka do świątecznego stołu, gdzie paschalny baranek przypomniał Ofiarę Chrystusa, a wielkanocne jajko było symbolem nowego życia w Jezusie Zmartwychwstałym.
